Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009

Φώς Γλυκύτατο


"Κάποτε", διηγήθηκε, "ενώ έλεγα την ευχή τη νύχτα, ήρθε μέσα μου μία χαρά μεγάλη. Συνέχισα να λέω την ευχή και ξαφνικά το κελλί μου πλημμύρισε από φώς. Ήταν λευκό με μία μικρή απόχρωση πρός το γαλάζιο. Η καρδιά μου χτυπούσε γλυκά. Συνέχισα να κάνω κομποσχοίνι μέχρι που βγήκε ο ήλιος. Το φώς ήταν δυνατό! Πιό δυνατό από το φώς του ηλίου. Ο ήλιος έχανε την λάμψη μπροστά του. Έβλεπα τον ήλιο και μου φαινόταν το ηλιακό φώς ωχρό, όπως είναι το φώς της σελήνης κατά την πανσέληνο. Το φώς το έβλεπα γιά πολύ. Μετά, όταν το φώς έλλειψε και η χάρις μειώθηκε, τότε δεν εύρισκα καμμία παρηγοριά και χαρά. Με τέτοιες παρακλήσεις πνευματικές η θεία χάρις παρηγορούσε τον εκούσιως πτωχεύσαντα και με αυταπάρνηση ασκούμενο Γέροντα Παίσιο.